#කලා

2021 ගොල්ඩන් ග්ලොබ් සම්මාන උළෙල (Golden Globe) මෙවර පැවතියේ දුරස්ථ මාර්ග ගත හෙවත් online ඔස්සේය.

ඇමරිකානු ජනපති ජෝ බයිඩන් විසින් සෞදි ඔටුන්න හිමි කුමරු මොහොම්මද් බින් සල්මාන් කෂෝගිගේ ඝාතනයට නියෝග දුන් බව හෙළිකරන පුපුරණ සුලු වාර්තාව නිකුත් කරන්නට යයි. මේ අතර ස්කයි නිව්ස් පුවත් සේවාව, ජමාල් කෂෝගිගේ ඝාතනය පිළිබඳ The Dissident වාර්තා චිත්‍රපටය තැනූ ඔස්කාර් සම්මානලාභී අධ්‍යක්ෂවරයා සමග නවතම තත්වය පිළිබඳ පිළිසඳරක යෙදුණේය.

ලොස් ඇන්ජලිස් පොලිස් දෙපාර්තමේන්තුව මේ වන විට විමර්ශන කටයුතු ආරම්භ කර ඇති අතර, ෆිෂර් මහතා ට වෙඩි තැබූ පුද්ගලයා පිරිමියකු බවත් සුදු පැහැති වාහනයකින් පලාගොස් ඇති බවත් පවසයි.

එක් දෙයක් පැහැදිලිය. හොලිවුඩයේ දැවැන්තම පතාකයින් දෙදෙනා මෙසේ හරඹයේ යෙදෙනා විට – කූඹියකු තරම් කුඩා මිනිසා ට උන්හිටි තැන් අහිමි වනු ඇත.

ද සිම්ප්සන්ස් කතාමාලාව විසින් සිදුකළේ යැයි කියවෙන පුරෝකථන රාශියකි. ඒ පිළිබඳ වෙනමම ලිපියකින් කතා කළ යුතුය. ඇතැමුන් ප්‍රකාශ කරන්නේ මෙම සිදුවීම් හුදෙක් අහඹු සිදුවීම් මිස පුරෝකථන නොවන බවයි.

ඇසිය යුතු යමක් පවතීද, ඉදිරිපත් කළ යුතු යෝජනාවක් හෝ චෝදනාවක් පවතීද, එය සරල ඉංග්‍රීසියෙන්, සන්සුන් විලාශයෙන් මුහුණටම ඉදිරිපත් කිරීම ලැරී කින්ගේ නිවේදන ශෛලයයි.

මෙම අවස්ථාවේ සිදුවූ තවත් සුවිශේෂී සිදුවීමක් වනුයේ ඇමරිකානු ජාතික ගීය ලේඩි ගාගා විසින් ගායනා කිරීමයි. 

හඬ නගා කෑ ගසනවුන් හැමවිටම බුද්ධිමතුන් නොවෙයි…

එ​ලිසබෙත් – පිලිප් අතර විවාහය වසර 70 කට ආසන්න කාලයක් පැවතුන බව අපි දනිමු. චර්චිල් යළිත් අගමැති වනු ඇති බව අපි දනිමු. ජෝර්ජ් රජු තව වසර කිහිපයකින් මිය යනු ඇති බව අපි දනිමු. 25 හැවිරිදි ලිලිබෙට්, දෙවන එලිසබෙත් රැජින බවට පත්වන බවත් අප දනිමු. එහෙත් ඒ සියල දැන දැනත් අප තවදුරටත් මෙම කතාමාලාවේම එල්බ සිටින්නේ එහි ඇති රසවත් බව නිසාවෙනි.

අද මිත්‍යාව කරපින්නා ගෙන සිටින අප නූතන දරු පරපුරට ලබා දෙන්නේ කොපමණ වැරදි ආදර්ශයක් ද? විද්‍යාව හා තාක්ෂණය වූවද ටෙලිවෘතාන්තයක ආකාරයෙන් රසවත් අන්දමින් පෙන්වීමට එදා මෙන් අද අප සමාජය අසමත් වී තිබෙන්නේ ඇයි?

කන්ට් ඇන්ඩ් ද ගැන්ග් සිය කලාව තුළින් බොහෝ විට ලිංගිකත්වය, ලිංගික සංසර්ගය ආදී වූ ආන්දෝලනාත්මක මාතෘකා සංගීතයට නඟන අතර, එයට උත්ප්‍රාසය මුසු කරමින් විකට ගීත ලෙස ඉදිරිපත් කිරීම ඔහුගේ ස්වභාවයයි.

එවර්මෝ ඇල්බමයේ ප්‍රධාන ගීතය වන “විලෝ” (Willow) බිල්බෝඩ් දර්ශකයේ අංක එකට පැමිණි ටේලර් ගේ හත් වන ගීතයයි.

කතාව ආරම්භ වන්නේ 1947 වසරේ බකින්හැම් මාලිගයෙනි. ඒ දෙවන ලෝක යුද්ධයෙන් වසර 2කට පසුවයි.

සියවස් ගණනක් ඉපැරණි මහා වෘක්ෂ යෝධයන් වන බයොබාබ් ගස්වලින් පිරුණු කැළයක් මැදින් සෙනගාල් යුවතියන් බිලාළ ගමනින්, එසේත් නැතිනම් ‘බළලාලිත ගමනින්‘ ඇදී යන ආකාරය පසුගියදා දැකගන්නට ලැබුණේය.

ටයිනි ගේ කළමනාකරු මාධ්‍ය වෙත ප්‍රකාශ කළ අන්දමට, සෑම දෙයක් ම “ඉතා ඉක්මනින්” සිදුවී තිබිණි. ඔහුට ශ්වසන අපහසුතා පැවති බවද සඳහන්.